1.

“Wa is da?”

• Ik ben een politieman.
• Dit betekent dat ik meldingsplicht heb – als ik informatie krijg dan moet ik dit op papier zetten (proces-verbaal / PV)en doorgeven aan de procureur des Konings die beslist dan wat er verder dient te gebeuren.
• Je kan als jongere bij mij terecht als je vragen hebt of bepaalde problemen . Denk hierbij bijvoorbeeld aan cyberpesten, misbruik, je bent van plan om van huis weg te lopen, …
• Zelfs als politieman probeer ik te luisteren naar je probleem, geef ik advies en zal ik je doorverwijzen naar andere diensten. Bijvoorbeeld naar mijn collega van slachtofferbejegening als je je verhaal in vertrouwen wil bespreken (beroepsgeheim).
• Binnen onze politiezone verhoor ik op een aangepaste manier de jongeren die slachtoffer / getuige zijn van een misdrijf – dit noemen we een audiovisueel verhoor. Dit wordt gedaan om ervoor te zorgen dat jongeren niet telkens opnieuw hun verhaal dienen te doen aan politie, parket en rechter, …

2.

“Wa is da?”

• Ik ben een hulpverlener binnen de politie .
• Dit betekent dat ik geen meldingsplicht heb maar wel beroepsgeheim – als ik informatie krijg ben ik niet verplicht dit door te geven aan derden – ik ben verplicht om dit tussen ons te houden. Er zijn bepaalde wettelijke regels die ik dien te volgen om dit beroepsgeheim te doorbreken. Bijvoorbeeld je bent als jongere in gevaar.
• KRW-foler beroepsgeheim
• Ik vang  slachtoffers en familie op na een schokkende  gebeurtenis. Bijvoorbeeld na een verkeersongeval, inbraak,  zelfdoding, …  De collega’s vragen mij ter ondersteuning bij het overbrengen van het slechte nieuws. Ik verzorg mee de eerste opvang en zet mensen op weg naar andere hulpverleners / diensten.

• Samen met de collega van dienst jeugd en gezin volg ik de problemen binnen het gezin en bij jongeren op. Bijvoorbeeld je kan bij mij op gesprek komen als je wil praten over de problemen thuis, je ouders die aan het scheiden zijn, je je niet wel voelt in je vel, je bang bent om aangifte te doen bij misbruik, …
• Als hulpverlener  zal ik naar je luisteren, advies geven  en eventueel doorverwijzen. Bijvoorbeeld naar het JAC (jongerenadviescentrum) of de tip geven om aangifte te doen bij mijn collega van de dienst jeugd en gezin.